Friday, November 15, 2013

آتش بس

دو بار
دلت براي من تنگ مي شود
يك بار وقتي مرده ام
يك بار اما
وقتي آرزو مي كني
كاش مرده بودم

زني كه ديگر
صدايش را نمي شنوي
به خاطر تو
جنگ هاي زيادي به خود ديده ست

خبر نداري مگر ؟
عشقي كه از پا افتاده ست
آخر از دست مي رود

خوشحالي نكن
اعلام آتش بس
هميشه هم
نشانهء پيروزي نيست ...

Saturday, November 2, 2013

فــــــــــرودگاه



از ســـفر می ترسم
وقتی
مقصد تو نیستی
نگاهم می کنی ...
گریه ام می گیرد
و لبخندی که می زنم

مثل تمام پروازهای راه دور
به تأخیر افتاده است

بغض بزرگی دارم
که با وسواس


در چمدان جا می دهم
فرودگــــــاه که شوخی نیست
بدون بغض
به هیـــــــچ مرز هوایی راهت نمی دهند
_ بغض هویت مسافر است انگار ! _
می پرسی : چیزی جا نگذاشته ای ؟
" مـــــــــــــن خودم را جا گذاشتم "

مسافرین محترمِ ...
"بدرقه کنندگان عزیز را هم دیگر نمی گویند "
به لحظات ویرانی تان نزدیک می شوید

لال می شوم
تمــــــــام عشق را در دست های تو می ریزم
و چمدان
نعش مــــــرا با خود می برد