مسافر

بوي چمدان مي دهي
و غربتي
شبيه آخرين راهروي فرودگاه
در نگاهت مرا مي كشد

حرفهايت
مثل تابلوي اعلام پرواز
تكليف خودش را نمي داند

مسافر بدبختي هستم
كه از مبدا تو رانده
از مقصدت مانده ام

باش
وقتي كه بايد !
آدم ها گاهي
سر همين گيجي ها
از خير رسيدن
گذشته اند ...